Kapağını görür görmez tereddütsüz aldım Ahmet Ümit'in son romanını. İki günde okudum ama ''Bitse de gitsek '' havasındaydım.
Beyoğlu'nun En Güzel Abisi malesef beklentimi karşılamadı. Benim açımdan en önemli eksiği romanın çıkış noktası olan cinayetin merak uyandırmaması. Yılbaşı gecesi bir adam öldürülüyor ,Nevzat ve ekibi katili bulmaya çalışıyor da cinayetin hiçbir ilginç tarafı yok. Polisiye romanda mutlaka bir merak unsuru ve gizem olmalı ki hevesle okuyabileyim.Ahmet Ümit'in ilk okuduğum romanı Kavim idi ve o kadar güzel bir kurgu vardı ki hayran kalmıştım. Tıpkı Da Vinci Şifresi gibi dini ,etnik, kültürel pek çok mevzuyu oya gibi işlemiş ciddi bir emek harcamıştı Kavim'e. Hakeza İstanbul Hatırası'nda da İstanbul'la ilgili birçok şey öğrenmiştim
Beyoğlu'nun En Güzel Abisi' nde ise böyle bir emek yok. Katili çok merak etmedim örneğin. Bir ayrıntı olarak gezi olayları romana ustalıkla yerleştirilmiş ve sırıtmamış.
Çok okunan ve geçimini yazmakla sağlayan yazarların maalesef böyle bir sıkıntısı var. Sanırım tiraj kaygısı sonucu sık aralıklarla eser vermek zorunda kalıyorlar.Tanınmalarını sağlayan kitaplardaki derinliği ve orjinalliği yıllar geçtikçe kaybediyorlar. Elif Şafak'da da bu hayal kırıklığını yaşamıştım ;oysa Siyah Süt öncesi kitapları olağanüstüdür benim için. Defalarca okur, her defasında hayran kalırım hala.
Yine de okunur mu ? Okunur tabii. Her şeye rağmen okunur.
Etiketler: Ahmet Ümit, Polisiye, Roman
